Back on the road .

Van landelies naar Hamme-sur-Heure via GR12.

Gepubliceerd op 9 augustus 20209 augustus 2020 door leen7 reacties

Onze wandelvakantie in Luxemburg op de GR5 ging niet door,Covid 19 had er anders over beslist ..een alternatief was voor ons de GR12.

We zochten een logement in de buurt van de GR12,en we zagen dat onze wandelingen heel goed bereikbaar waren met het openbaar vervoer ,je kon quasi van station tot station stappen…waar waren we gebleven op de GR12 ?

Tot in Morlanwelz waren we vorig jaar geraakt ,hoever zouden we deze keer wandelen ?

In de buurt van Lac de L’ eau d’ Heure vonden we ons logement..doordat de treinregelingen anders zijn in het weekend zijn we in Landelies van start gegaan met onze eerste etappe.,met een overstap in Charleroi kwamen we aan in Landelies ,niet ver van het station vonden we de GR tekens terug en begonnen we aan onze wandeling.

Landelies is een gemeente in de provincie Henegouwen en ligt aan de Samber, waar de GR dan ook langs ging,de jaagpaden van de Samber en de Abdij van Aulne werden hier druk bezocht … het mondmasker Alert was hier ook van toepassing,door een poort verlieten we Landelies en volgden de GR door de bossen van Montigny-le-Tilleul ,en gaven ons de koelte en schaduw op deze nochtans bewolkte dag met zijn verraderlijke wolken.

Op het keienpad bereikten we een bruggetje dat enkel voor voetgangers toegankelijk was ,en staken hiermee de L’ eau d’ heure over,en even later liepen we langs het mooie riviertje,onder de brug door volgden we de GR verder door de bossen en staken we nog meermaals de l’ eau d’ heure over,het was hier mooi wonen langs het riviertje,vissen en pootje baden in je achtertuin ..wie zou zo niet willen wonen ?

We naderden Ham-sur_Heure ,volgden de GR over de spoorwegbrug ,en langs een holle weg bereikten we de bebouwde kom van Ham-sur-Heure…waar een feest aan de gang was ,cafeetjes genoeg om even een pauze te nemen ..met het mondmasker en invullen van onze gegevens konden we eindelijk onze dorst lessen,.

We hadden nog een paar kilometers te wandelen voor we ons eindpunt bereikten, dus gingen we maar weer op pad..staken terug de L’ eau d’ heure over en passeerden daarmee de voortuin van het kasteel van Hamme-sur-Heure ,de GR12 liet ons ook de achtertuin van het kasteel zien ..de weg liep er achter ..nog even en we waren terug aan het station waar onze wagen geparkeerd stond.

Klik op de kaart om de track te zien op ViewRanger

Wordt vervolgd !

Van de Kemmelberg naar Poperinge via de wandelronde van Vlaanderen GR5A

Gepubliceerd op 25 juli 202026 december 2020 door leen2 reacties

Nadat we nog even van het mooie uitzicht genoten trokken we terug onze wandelschoenen aan voor onze laatste etappe op onze Driedaagse.

We vonden de GR tekens al vrij vlug terug en begonnen ze te volgen , voorbij een monument voor een massa graf van Franse gesneuvelden dalen we de Kemmelberg verder af in het glooiend landschap.

Onderweg zien we het mooie kerkje van Loker staan, maar we slaan links terug de weg in en gaan dan richting de Douvevallei, voor we het natuurgebied in lopen passeren we eerst nog een wijngaard.. die in het glooiend landschap je aan één of andere plek in het zuiden doet denken.

Terug lopen had geen zin ,want dan zag ik het beeld van de Spaanse Torero voor mij ..

We komen aan het natuurgebied en volgen de GR , dachten wij althans ..wij bleven de weg volgen maar zagen onderweg geen GR tekens meer ,het pad leek mij ook al overwoekerd…zo platgetreden paden heeft de GR5A niet dacht ik ,wat bleek…we waren verkeerd gelopen natuurlijk ,de weg stopte met de prikkeldraad, toen we rechtsomkeer wilden maken…zagen we achter het kreupelhout opeens twee stieren staan,die ons stonden aan te gapen van“wat gaan jullie doen ?”terug lopen had geen zin ,want dan zag ik het beeld van de Spaanse Torero voor mij ,beschermd door het kreupelhout bleef ons niks anders over dan zo vlug mogelijk onder die prikkeldraad te kruipen, dat is ons dan ook gelukt ..dankzij de stieren waren we terug op het juiste pad …enfin ,we hebben achteraf wel gelachen!

We bleven daarna het pad door de Baneberg braaf volgen en staken de baan over richting Rode Berg,onderweg zagen we het kerkje van Loker in de verte liggen en de prachtige zichten op het landschap ,langs een smal padje dat lichtjes omhoog ging passeerden we daarna een camping en cafe dat gesloten was (maandag), we liepen verder het bos in van de Rode berg en volgden het pad dat later terug tussen de graanvelden ging ,op smalle veldwegeltjes bereikten we Westouter .

Het werd inmiddels tijd om te lunchen ,daar in Westouter” In de Zwaan” hebben we even tijd gemaakt…,tijdens onze lunch zagen we dat in Westouter vele wandelingen en fietstours van start gaan,met de Rode berg en tal van andere bezienswaardigheden in de nabijheid lijkt me dit logisch ,het werd tijd om door te gaan met onze wandeling en we belden nu de eerste keer “De belbus”we registreerden ons en gaven ons tijdstip en plaats van bestemming aan…we waren benieuwd!

Daarna ging de GR verder door de graanvelden en passeerden we af en toe van die lange ranke hopplanten,dat hier ook lekker bier gebrouwd wordt is niet alleen onder de Belgen bekend ..de wandeling ging verder richting Poperinge ,de GPS vertelde ons dat wij niet zo heel ver van de Franse grens weg waren, maar dat zal dan voor een volgende keer zijn …wij liepen door tot de halte Luttertap waar we stipt door de Belbus opgehaald werden.

Heel tevreden van ons wandelweekend ,hebben we met spijt de trein in Poperinge terug naar Antwerpen genomen.

Klik op de kaart om de Track te zien op ViewRanger

Van Houthem naar de Kemmelberg via de Wandelronde van Vlaanderen GR5A

Gepubliceerd op 23 juli 202023 juli 2020 door leen4 reacties

Na het lekker ontbijt waren we terug klaar voor de volgende etappe,het onweer dat ze voorspelde zou gelukkig uitblijven.

De GR ging verder op een smal fiets/wandelpad langs de spoorlijn tot bijna in Hollebeke, waar zich dan een splitsing bevond ..op dat zelfde pad hadden we een ontmoeting met een drietal vrouwen die ook het “Taalgrenspad”liepen,dat blijkt populair te zijn hier in de streek ,we wisselden wat streekinformatie uit qua cafeetjes enz ,veel vind je er niet ..wij hadden wel voldoende drinkbussen mee maar op zo’n warme dagen is het wel aangenaam om iets fris te drinken onderweg.

We kwamen op de splitsing die naar de Palingbeek” Het oud kanaal Ieper-Komen“ging, een kasseiweg ging langs beide kanten van de vaart ,de GR liet ons zowel rechts als links lopen van de Palingbeek en zo konden we de beide kanten bewonderen ,veel last van fietsers hadden we deze keer niet ..

De wandelweg door de Palingbeek stopt aan een Brits militaire begraafplaats,tegenover de begraafplaats was er een picknicktafel waar we even gepauzeerd hebben…dat deze streek druk bezocht wordt door Toeristen konden wij zien aan de talrijke fietsers en wandelaars die daar voorbij passeerden ..het komende stuk dat we zouden door wandelen ging immers door het Heuvelland en Flandres Fields.

De GR stuurde ons terug de velden in ,onderweg kwamen we dan inderdaad op regelmatige afstand militaire begraafplaatsen tegen… zo midden in een veld,ook kraters dat mijnen of bommen hadden aangericht zag je veel, op de weg tussen Mesen en Wytschate zag je dan weer begraafplaatsen…. logisch hier is het hardst gevochten geweest ,als je dan de Wyschate ziet liggen van verre …begrijp je ook waarom ,strategisch gezien had het een goede ligging.

In Wytschate hebben we dan een cafeetje gevonden, de uitbater was hier heel creatief geweest en had zijn parking tot een strandbar gemaakt, blij dat we even konden schuilen voor de zon en iets konden drinken, later vonden we wat koelte in het bos van Wytschate waar we de eerste bewaarde loopgraven en schachten zagen, de GR liet ons ook de Krater en de mijnenroute volgen, althans een stukje toch daarvan..langs de spanbroekmolenkrater verliet de GR dan de route.

Daarna ging het weer onverbiddelijk door de velden ,eerlijk gezegd …waarschijnlijk één van de beste bewaarde landschappen in omstreken,we wandelden verder door het glooiend landschap en konden soms vasstellen dat we hier inderdaad door het heuvelland liepen ,de Corona-lockdown heeft onze conditie toch niet op peil kunnen houden.

Zoveel km later naderden we Wulvergem, het kleine dorpje stelde niet zoveel voor, maar er was toch een dorpsfeest aan de gang , in een ruime tuin konden wij iets eten en drinken ..ook hier waren de Coronaregels van toepassing, terug opgefrist ..gingen we terug op pad voor het laatste stuk naar de Kemmelberg die we al van verre zagen liggen .

Zoals we de GR kennen gingen we niet recht op recht naar de Kemmel toe, neen…we maakten een boog rond de Kemmelberg en gingen er dan langs de andere kant op, totdat we het kerkje in de verte zagen en door het Warandapark mochten lopen, langs het kasteeltje liepen we dan terug het bos in, en na enkele wegen en liters zweet kwamen we dan op onze bestemming waar we dan eindelijk van een mooi uitzicht op het Heuvelland konden genieten !

Wordt vervolgd !

Klik op de kaart om de track te zien op ViewRanger.

Van Menen naar Houthem via de Wandelronde van Vlaanderen GR5A.

Gepubliceerd op 21 juli 202021 juli 2020 door leen4 reacties

Dit lang weekend was voor ons het meest geschikte moment om wat verder te wandelen op de GR,een driedaagse op de GR gaf de oplossing op de vervoersproblemen die we hadden ,met onze mondmasker stapten we de trein af in Menen en begonnen aan onze wandeling op de GR waar we vorige keer gestopt waren.

Langs de Leie in Menen was het heel mooi wandelen, het linkeroever van de Leie bevind zich al in Frankrijk , Menen is dan ook een grensstad… het vroegere levendig florerend en bedrijvig stadje is door het weg vallen van de textielnijverheid heel wat rustiger geworden, ook langs de Leie is het heel rustig wandelen ..lang konden we er niet van genieten,want in de kortste keren mochten we door een industriegebied lopen om daarna terug op het zelfde jaagpad terug terecht te komen, en waren we bijna de sluis van Menen gepasseerd.

We slaan rechts een weg in ,en maken zo een boog rond Wervik, waar we daarna enkel het agrarisch gebied van Wervik , Geluwe en Kruiseke doorlopen ,op één van die onverharde wegen ontmoeten we dan toch een wandelaar met zijn hond die de Taalgrensroute( een aanéénkoppelingen van GRs) liep.

We volgen verder de GR, tot we opeens tussen de velden het geluid van een Moto-Rally horen , toevallig loopt de GR er langs en zien we tot onze blijdschap dat er ook een cafeetje”het Zwaanhof” is..ook al stond het tussen de velden, de coranaregels waren hier ook van toepassing.

Blij dat onze dorst gelest was begaven we ons terug op pad, veel hadden we niet meer voor de boeg.. tussen de graanvelden volgden we het pad dat eigenlijk direct naar onze B&B ging want het lag er pal op, een heel voortreffelijke B&B met restaurant, waar wij de eerste gasten mochten zijn.

De vermoeidheid van de treinreis en de wandeling zijn we hier vlug vergeten !

Dit wordt vervolgd !

Klik op de kaart om de track te zien op ViewRanger

Van Zuiddorpe(NL) naar Sas van Gent (NL)via de wandelronde van Vlaanderen GR5A.

Gepubliceerd op 16 juli 2020 door leen2 reacties

Onze verderzetting van de GR5A start in Zuiddorpe, we vertrekken terug met twee wagens om de omslachtigheid met het openbaar vervoer te ontkomen, het Noordelijk traject van de wandelronde van Vlaanderen is met het openbaar vervoer niet zo gemakkelijk bereikbaar als het zuidelijker traject, we parkeren één wagen op de parking van de Baeckersmat, en de tweede wagen bij het startpunt in Zuiddorpe.

We starten dus terug in Zuiddorpe, en beginnen de GR5A te volgen op een eindeloos kilometer lang smal wegeltje langs één van de dijken,nadat we dan later op een breder pad aankomen bereiken we het Pereboomgat ,een wandelpad die naast de Perboomsgatkreek loopt, waar ook de landsgrens van Nederland /België door heen loopt ,gescheiden door houten palen in het water.. maar je ziet ze ook op het pereboomgat zelf.

We volgen de GR op het pad dat langs een kreekrestant van het Pereboomsgat en ‘Het Eiland’ loopt ,en passeren later een landbouwgebied langs de Moerbekepolder,we wandelen verder tot we bij de Grote kreek aankomen op een mooi pad met oude mooie knotwilgen….ik heb ze zelden zo mooi gezien.

Over een verharde weg komen we aan bij de Grote Kreek en op een steiger met uitzicht op de Grote Kreek houden we onze middagpauze, het weer was zonnig en bewolkt en we genoten hier even van de stilte, de natuur en het intertainment van de eenden.

De Grote Kreek is een gegeerde plek voor sportvissers…ik kan ze geen ongelijk geven, het is er mooi om zitten ,na onze middagpauze ging de wandeling verder langs de Grote Kreek en langs de dijken die door de polders van Moerbeke en Overslag ging…voor we in Overslag aankwamen zagen we één oudere grenspaal ,de Oostenrijkers( Habsburgers) hadden hier wat souveniers achtergelaten.

Voorbij het kerkje in Overslag en tegenover de frituur de “Grenspost “hadden we de gelegenheid om een terrasje te doen op het “Het hoekske”,een pitstop voor amateurfietsers en wandelaars ,die kans lieten we ons niet voorbij gaan ..

Nadien wandelden we terug verder voorbij een tweede Oostenrijkse grenspaal en sloegen we de weg links in op het Molenpad .. en zagen we de molen inderdaad staan,langs het landbouwgebied ging de GR verder op smalle wegels en even later liepen we over de brug van de Landelede, een kanaal van 5,5 km lang liep door Wachtebeke ,we volgden de GR verder langs de wegen van het kanaaltje en konden ondertussen genieten van de mooie begroeiing op en langs het water.

Enfin ,we waren niet alleen….het oude trekpad was razend populair onder de fietsers, het was er ook mooi ,de weg eindigde en we sloegen links de weg in dat ons opnieuw door de landbouwgebieden en kreupelbosjes liet wandelen tot we bij Canisvliet aankwamen…een prachtig poldergebied dat omgevormd is tot het hedendaagse natuurgebied,in het natuurgebied omringd door de polders ligt de Canisvlietsche kreek .. de kreek vormt aan de zuidzijde de grens tussen Nederland en België.

Rond de immens grote kreek ging de wandeling door ,en onderweg zagen we één aandenken aan een voorvechter van de natuurvrienden van Canisvliet…zulke mensen hebben er voor gezorgd dat wij er nu kunnen wandelen…Chapeau !

We volgden het pad verder tot we links een weg insloegen dat ons naar het jaagpad van het kanaal Gent-Terneuzen bracht , onze wandeling was bijna ten einde ..we volgden de GR nog langs het kanaal , links van ons het kanaal en rechts had je het natuurgebied van Canisvliet, totdat de GR ons rechts een weg liet ingaan , na enkele boswegen en het rondpunt bereikten we dan ons eindpunt.

Van Zuiddorpe(NL) naar de Klinge via de Wandelronde van Vlaanderen GR5A.

Gepubliceerd op 8 juli 20208 juli 2020 door leen2 reacties

En we wandelden verder op de Wandelronde van Vlaanderen..om onze mobiele verplaatsingen wat gemakkelijker te laten verlopen, vertrekken we terug met twee wagens ,en parkeren één wagen op de parking van De Klinge en rijden dan verder met wagen twee naar Zuiddorpe waar we met de wandeling van start gaan .

Het was een bewolkte dag met zeer veel wind ,we gingen hoe dan ook van start met onze wandeling en wandelden al meteen tussen een dreef van hoge bomen..dat dit kenmerkend was voor deze wandeling wisten we toen niet ,we dachten eerder dat het een wandeling werd tussen de polders van Zeeuws-Vlaanderen.

We volgden verder de GR ,die op onverharde wegen langs weilanden ging en dan terug op een hoge dijk met hoge bomen,doordat die bomen nogal wat wind opvangen viel het wandelen met zoveel wind best mee , het geluid van de wind die door de bomen speelde … was nadien nog wel te horen in mijn oren.

Aan het fort St Jacob/ Staats Spaanse linies hielden we even een halt en gingen dan door met onze wandeling, die terug verder ging op de hoge wandeldijk die later omringd werd door massa’s schapen die het gras kort hielden, het fort St Livinus die aan een paar waterpartijen lag passeerden we ook ..tot we terug op één van de hoge dijken konden lopen.

Vanop de dijken die meestal mooi bezaaid waren met gele veldbloemen had je een mooi uitzicht op de polders ,de kreken ..kortom het omringende landschap, aan één van die kreken hebben we dan een plaatsje gezocht uit de wind en onze lunch gehouden ,de wind liet ons terug verder wandelen en we volgden de GR , langs de Spuikreek kwamen we dan enkele wegen later op het “Landgoed Groot Eiland”,een prive-domein dat open was voor het publiek ,heel rustig, windstil en omringd van de mooie natuur hebben we hier een tweede poging gedaan om een rustpauze in te lassen, het was echt een prachtig domein ..na onze verkwikkende pauze gingen we door richting Hulst .

Zo’n 7 km later arriveerden we in Hulst, liepen we via een park naar de stadsmolen en de stadsomwalling van Hulst, door één van de stadspoorten dat Hulst rijk was, naderden we het centrum dat zoals vele steden een nieuwe stads-look had gekregen,we plaatsen ons op één van de terrasjes en genoten van het nieuwe mooie uitzicht.

Aan de keldermanspoort gingen we de stadswallen op en wandelden zo richting de Klinge, door de bossen van de Klinge bereikten we na 27 km ons eindpunt ,we genoten nog even na met een drankje….en waren zeker aangenaam verrast van deze wandeling in Zeeuws- Vlaanderen.

Klik op de kaart om de track te zien op ViewRanger

Van Melsele naar De Klinge via de Wandelronde van Vlaanderen GR5A.

Gepubliceerd op 3 juli 20204 juli 2020 door leen3 reacties

Vorige zondag zijn we dan terug van start gegaan met De Wandelronde van Vlaanderen,Google vertelde ons dat de busrit een te groot deel van onze tijd zou in beslag zou nemen …wilden we met bus terug geraken van De Klinge, met de wegenwerken die nu overal aan de gang zijn besloten dan toch maar met twee wagens te rijden.

We reden naar De Klinge, parkeerden wagen 1 daar en reden met wagen 2 terug naar Melsele tot aan Parc&ride waar we dan onze wagen parkeerden,en vandaar uit gingen we dan terug naar het punt waar we vorige keer gestopt waren.

Het was een bewolkte dag,en er waren buien voorspeld..op hoop van zegen begonnen we aan onze wandeling, de donkere wolken boven ons voorspelde inderdaad niks goeds, maar gedurende de gehele wandeling hebben we het toch redelijk droog gehouden.

We vervolgden onze weg door Melsele richting Beveren,door het landbouwgebied van Melsele bereikten we de kerk van Beveren, omdat het nog altijd droog bleef ..besloten we op de bank voor het kerkje onze lunch te houden, het kon nog eventjes duren voor we nog een bankje tegen kwamen,nu in de coronatijd moet men zeker voorzien zijn van eten en drinken onderweg… want ik vrees dat er veel cafeetjes niet meer open zijn.

Onze wandeling ging verder door een mooie dreef , en kwamen nu in het landbouwgebied van Beveren terecht , rechts zag je in de verte de expressweg ronken, en links kon je kiezen tussen aardappel, mais,kolen en grasvelden..meer was er echt niet te zien .

Alhoewel ,met wat boomgaarden en wat bunkers begon het landschap wat te veranderen, rond de omgeving van Vrasene zagen we dan ook nog de Vrasenebeek die door het landschap kronkelde, later toen we langs St Gillis-Waas liepen staken we daarbij nog wat bruggetjes over,we volgden verder de GR op mooie onverharde wegen door het landbouwgebied.

Tot we de expressweg(E34) terug mochten oversteken,was er weinig of niks verandering in het landschap te zien ,we staken de E34 over en kwamen daarna op een fiets-wandelpad terecht..gelukkig mochten we van de GR een onverhard pad volgen door een mooi natuurgebied , borden waarschuwden ons voor loslopende koeien ..die we dan ook te zien kregen ,ze lagen nadien dwars op het pad ,met een grote boog liepen we rond de koeien,we wilden de dames natuurlijk niet storen…toch had er één koe ons opgemerkt en de achtervolging werd ingezet ,toen we het hek uitwaren bleven ze verbouwereerd achter en aan hun geloei te horen wilden ze graag mee wandelen.

Niks gekort ,we namen afscheid van de dames en vervolgden onze wandeling en kwamen terug op een verharde weg die langs het natuurhuis “Het panneweel “ging, niet ver daarvan konden we bij een boerderij kersen kopen ..al snoepend van de kersen wandelden we verder door de bosdreef/dijk die mooi op een verhoogde berm lag.

Eens de bosdreef uitgewandeld kwamen we terug in het landbouwgebied ,met een stevige tegenwind worstelden we ons nog door het saaiste stuk van deze wandeling,tot we terug een onverhard pad in konden die ons naar een grintpad leidde,de GR liet ons echter door een klein stukje natuurgebied lopen dat eigenlijk volledig overwoekerd was ..totdat we eindelijk ons eindpunt bereikten.

De naam van het cafe aan de oude statie was veranderd ,maar dat kon ons niks schelen …onze dorst kon na 28 km gelest worden !

Klik op de kaart om de Track op ViewRanger te zien

Van Antwerpen naar Melsele via de wandelronde van Vlaanderen GR5A

Gepubliceerd op 1 juli 20201 juli 2020 door leenEen reactie plaatsen

Ergens in September vorig jaar hebben we een etappe van Antwerpen naar Melsele gewandeld ,omdat we bij de verderzetting van onze vorige etappe een beetje vast zaten qua vervoer en verblijf , besloten we dit op een ander tijdstip te wandelen en begonnen met een etappe op de Noordelijke-Route.

In den tijd dat alles nog mocht ,zetten we dus de wandelronde van Vlaanderen verder en we starten aan het Centraal -station van Antwerpen, door de Keyzerlei en de Meir wandelen we verder en passeren we de Andrieskerk en het St Andries pleintje ,we lopen de Hoogstraat uit en wandelen verder naar de voetgangerstunnel.

De St Anna tunnel(1931) die nog altijd veel gebruikt wordt is altijd een spektakel om te zien en te beleven,de steile houten roltrap brengt fietsers en voetgangers naar beneden,eens beneden loop of fiets je door de koude tunnel( 572 m) en daarna gaat het terug naar boven met de roltrap ,en geloof me ..met de fiets is dat niet zo eenvoudig.Voor mensen met hoogtevrees of met de fiets.. beide richtingen hebben gelukkig ook een lift.

Ziezo..we waren terug boven en stonden nu op het linkeroever van de Schelde in Antwerpen,we volgden de GR tekens verder langs de jachthaven van het Linkeroever, en wandelden tot St Anneke Plage, onderweg zagen we nog de molen van St Anneke , dat wel broodnodig aan restauratie toe was., het St Anneke plage wat vroeger en tot op de dag van heden voor vele Antwerpenaren een ontspanningsoord is ,ook de wandeldijk of den boulevard worden nog steeds druk bezocht.

We vervolgden onze weg ,langs het St Anna-bos, de middenvijver ,het vlietbos zo richting Zwijndrecht ,hier verlaten we de GR om naar de Park&Ride zone in Zwijndrecht/Melsele te gaan ,waar we dan de tram terug namen om huiswaarts te keren.

Het vervolg gaat door aan de Parc&ride in Zwijndrecht/Melsele !

Klik op de kaart om de track op ViewRanger te zien

Van Arquennes naar Morlanwelz via GR12

Gepubliceerd op 26 juni 202026 juni 2020 door leen5 reacties

Voor we deze zomer verder wandelen op de GR12 , schrijf ik nu over het nog resterend stuk dat we vorig jaar in Augustus gewandeld hebben tot in Morlanwelz,s’ morgens in de vroegte namen we de trein tot in Nivelles en verder de bus 72 naar Arquennes,het beloofd een mooie dag te worden !

Vanaf de bushalte wandelden we de Samme over, om zo aan onze wandeling te beginnen, die langs het oud kanaal van Charleroi- Brussel , enne die ging merendeels over overwoekerde netelpaden ,grintpaden en langs boswegen.

Zo passeren we de vele oude sluishuisjes die langs het kanaal staan ,en komen we in Seneffe aan ,door een kasteeldreef zien we in de verte het kasteel van Seneffe staan ,we staan even in bewondering voor het kasteel te pauzeren, bezoeken doen we het niet .. we wandelen verder.

We wandelen dus verder op de onverharde wegen langs het kanaal ,rechts van het kanaal zien we de fietsers op het verharde pad rijden,en eventjes later zien we de eerste vissers onder hun parasol zitten,al is dit nu niet één van mijn favoriete sport ..maar ze zaten toch wel op een hele mooie locatie, het was hier qua natuur wel de moeite !

We vervolgen de GR12 ,en langs de boswegen zien we nog een overblijvend ventilatie schoorsteen staan van” De boottunnel van Godarville .”

Van de Gr12 moeten we nu een berm opklimmen ,die ons enkele kilometers lang een mooi uitzicht op het kanaal Charleroi -Brussel geeft ,we zien later dan de zijtak van het kanaal ,een kanaalkruising zorgde vroeger ervoor dat boten konden aanmeren bij de kolendokken van Mariemont en Bascoup om steenkool te verkrijgen.

Sinds 1969 is daar veel veranderd,tegenwoordig wordt het nu gebruikt als jachthaven van Seneffe, en door het Adeps centrum komen veel watersporters hier aan hun trekken.

We verlaten daarmee het kanaal Charleroi-Brussel en blijven de GR12 volgen ,en door het bos van Cailmont en Mariemont bereiken we Morlanwelz,(een mooie naam) waar we ons op het eerste beste terrasje neerploffen, nadien namen we de trein terug huiswaarts van een mooie en interessante wandeling !

Klik op de Kaart om de track op ViewRanger te zien.

Een wandeling door het Viersels Gebroekt en de Kesselse heide.

Gepubliceerd op 16 mei 2020 door leen6 reacties

Met de nieuwe Corona maatregelingen mogen we nu ook met de auto weg voor de niet-essentiële verplaatsingen,nadat we nu alle hoeken en kanten gezien hebben in onze eigen gemeente is dit wel welkom….we wagen ons dus voorzichtig aan een wandeling buiten onze omgeving met een wandeling in onze Antwerpse Kempen.

Na drie maanden alleen maar in je eigen gemeente te mogen wandelen doet veranderen van omgeving wel eens deugd,we parkeren ons dichtbij de start van de wandeling.

Van het Viersels Gebroekt hadden we al vaker iets gelezen ,maar waren er nooit eerder geweest, met een nieuwsgierige honger naar natuur begonnen we aan de wandeling dat rond het natuurgebied ging.

We bleven de wandelwegen volgen in dit waterrijk natuurgebied, de vele vennetjes en zijriviertjes die we onderweg zagen, zorgen er voor dat je bij een bezoek in het voorjaar of najaar je best voorziet van waterdicht schoeisel.

Het Viersel gebroekt paalt aan de kleine Netevallei …dat je hier veel watervogels, zeldzame insekten en planten vindt is vanzelfsprekend.

Via een vlonderpad kwamen we terug bij het begin, onze wandeling was nog niet ten einde we gingen de brug over en vervolgden onze wandeling op het jaagpad van de Kleine Nete.

Het was een mooi weerzien … de vertrouwde tekens van de GR12, het was al een tijdje geleden dat we die nog gezien hadden,we volgden de GR12 verder tot we aan de Kesselse Heide aankwamen ,enne.. de heide was wederom prachtig om zien !

Eénmaal we de Kesselse Heide uit gewandeld waren ,vervolgden we onze wandeling door een stukje van de kleine Netevallei ,we liepen de brug over en even later zagen we onze wagen staan.